1974. Η άγνωστη μάχη του Έβρου, αποτέλεσμα του Τουρκικού "ήθους"

Τους καιρούς της εισβολής στην Κύπρο, πάνω στη γέφυρα του Έβρου όπου συναντά κανείς Έλληνες και Τούρκους φρουρούς, ακούστηκαν πυροβολισμοί. Τότε ο Έλληνας υπαξιωματικός υπηρεσίας έτρεξε άοπλος προς τη γέφυρα, όπου αντίκρισε πτώματα Τούρκων, και την Ελληνική σκοπιά άδεια. Σαστισμένος, σε κάποιο κοντινό σημείο παρατήρησε ένα τμήμα από το ύφασμα του παντελονιού του Έλληνα σκοπού, ο οποίος με ένα δύσκολο τρόπο είχε γαντζωθεί πάνω στη γέφυρα, ώστε από κρεμασμένος στην έξω πλευρά να μπορεί να σηκώνετε όταν πλησίαζαν Τούρκοι, και να τους πυροβολεί. Έτσι δεν μπορούσαν να τον εντοπίσουν, και όσοι προσέρχονταν για να δουν τι συνέβη στους πρώτους πεσόντες, έπεφταν και αυτοί από τις σφαίρες του. Τη στιγμή που ο υπαξιωματικός κατάλαβε που βρίσκονταν ο σκοπός, από την αντίθετη πλευρά είχαν αρχίσει να προσέρχονται περισσότεροι Τούρκοι. Μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου, ο υπαξιωματικός σκαρφάλωσε στο άκρο της γέφυρας, έπεσε επάνω στον σκοπό και τον τράβηξε, με σκοπό να πέσουν και οι δύο μέσα στο ποτάμι, πράγμα το οποίο έγινε. Βγήκαν τελικά κολυμπώντας σε κάποιο άλλο σημείο αρκετά παρακάτω. Τότε ο υπαξιωματικός ρώτησε τον σκοπό τι είχε συμβεί, το πως ξεκίνησε αυτή η μάχη. Το πρόβλημα είχε προκληθεί από τους Τούρκους, αλλά όχι μόνο από την συμπεριφορά τους πάνω στη γέφυρα και την εισβολή στην Κύπρο. Ο σκοπός ήταν γιός ενός από τους αθώους άοπλους Έλληνες πολίτες που είχαν συλλάβει Τούρκοι, και τους είχαν δολοφονήσει με το ‘μαρτύριο της μπουκάλας.’ Όταν θερμανθεί ένα άδειο μπουκάλι, βγαίνει από μέσα ο αέρας, και γίνετε σαν βεντούζα. Όταν ένας άνθρωπος βιαστεί με ένα τέτοιο μπουκάλι, γίνετε αναρρόφηση των εντέρων του μέσα στο μπουκάλι. Δεμένο, και σε αυτή την κατάσταση βρέθηκε το πτώμα αυτού του ανθρώπου. Αυτή η φρικτή ιστορία είναι πέρα για πέρα αληθινή, και υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που την γνωρίζουν και από απόγνωση δεν μιλάνε.