ΖΗΤΩ Η 25η ΜΑΡΤΙΟΥ

ΚΑΝΑΡΗΣ
῞Ολη ἡ Βουλὴ τῶν προεστῶν στὸ μόλο συναγμένη
εἶπε, πὼς ἔξω στὴ στεριὰ τοὺς Τούρκους θὰ προσμένη.
Τότε ἔβγαλα τὸ φέσι καὶ νὰ μιλήσω θάρρεψα προβάλλοντας στὴ μέση.
- «Τίποτε, ἀρχόντοι, δὲ φελάει, μονάχα τὸ καραβι»
Σὰ μ’ ἄκουσε ἕνα ἀπ’ τὰ τρανὰ καλπάκια μας ἀνάβει καὶ τὸ φαρμάκι χύνει:
- «Ποιός εἶν’ αὐτός καὶ πῶς τόν λέν, ποὺ συμβουλές μᾶς δίνει ;»
Νά τὰ Ψαρὰ πὼς χάθηκαν. Κι ἐγὼ φωτιὰ στὸ χέρι πῆρα και πέρα τράβηξα κατὰ τῆς Χιὸς τά μέρη, κι εἶπα ἀπὸ κεῖ - δὲ βάσταξα - μὲ χείλια πικραμένα:
Νά πῶς μέ λὲν ἐμένα !

(Σωτήριον έτος 2010. Λίγες μέρες πριν τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου, τουρκικά πολεμικά καράβια έφτασαν ανενόχλητα κοντά στον Πειραιά κάνοντας «επίδειξη σημαίας» υπό το φως της ημέρας.)